طرق مهد زیبایی

ما پرورده ی آب وخاک طرقیم

شک نیست که از آن دل نکندیم

در صفحه ی روز گار نیست چون دل

طرق اهل دل و ما اهل طرقیم

برگهایی از تاریخ

ولادت حضرت رسول اکرم(ص)

وروز اخلاق ومهرورزی

ولادت حضرت امام جعفر صادق(ع)موسس مذهب جعفری

روز غزه

شهادت نواب صفوی،طهماسبی،برادران واحدی وذوالقدر از فدائیان اسلام(34)

از تبار طرق

به نام خداوند آفریننده طرق رود،مهد زیبایی

***********************************************************************************

خوشا آب وهوای سالم طرق

 زمین وآسمان وساکن طرق

خوشا آن کوچه ها،پس کوچه هایش

گل و انگور و به ،آسوده هایش

به طرق آی وببینا کرکسش را

نگین آن کویر، و منظرش را

به فروردین مه وفصل بهارش

صفا دارد کنار نهرهایش

به پاییزش اگر رو سویش آری

ببینی بند وقلعه چون نگاری

به دورش همچو شمعهایی نشسته

مسافرهای وهمشهری های خسته

به در کن خستگی در این حوالی

لب موج روان و چشمه ساری

خریداری نما سوغات چندی

گلای زعفران و جوز  قندی

به و انگور وسیب و  زرد، آلو

زمستان کشمش وهرد(ان)وگردو

زیات کن در اینجا ،شاهدان را

امامان زادگان،چهل اختران را

چنار وسرو سروین،مینجوین را

مساجد:جمعه، هانی و بالا

اگرداری سواری، روبه رایان

صفا بنما زمانی با تو یاران

خداوندا بده توفیق چون برق

زیارت ما نماییم شهرمان طرق

برگی از تاریخ

فرار شاه معدوم(57)

طرق مهد زیبایی

 المختارات من الرسائل
به کوشش : غلامرضا طاهر
ناشر : موقوفات دكتر محمود افشار
نوبت چاپ : چاپ اول
تاريخ نشر : 1378 شمسى
قيمت: 7.64$

المختارات من الرسائل
کتاب المختارات من الرسائل من انشاء الصدور و الافاضل مجموعه ای کهن است دربرگیرنده دو رساله منثور، یکی فراق نامه و دیگری داستان پیل و چکاو، همراه با نصوص چهارصد و هفتاد و نه نامه و مثال و منشور و حکم و محضر و فرمان و عهدنامه و صیغ عقود و نمونه های ترسلی در موضوع های مختلف که به مناسبت فوائد تاریخی و ادبی هر یک از اجزای آن، یک بار به صورت عکسی از روی نسخه خطی یگانه موجود ـ متعلق به کتابخانه وزیری یزد ـ در سلسله انتشارات انجمن آثار ملی به چاپ رسیده است. این کتاب چاپ حروفی جدید آن است و به همراه آن سه فهرست مفصل ارائه شده و از سوی بنیاد موقوفات دکتر محمود افشار یزدی به چاپ رسیده است. فراق نامه رساله ای بی نام و نشان است از مؤلفی مجهول. این نوشته از فاضلی است که بنا به مسطورات مندرج در خطبه (اگر به قصد قصه پردازی و انشاسازی نبوده باشد) سفرهایی به جانب خراسان و عراق و مصر و یمن و روم کرده و چون به شروان رسیده بوده است بیماری و با موجب مرگ همدمش و باعث بر نگارش این رساله میشود. نویسنده در این رساله مقداری اشعار لطیف و خوب قدیمی را آورده است بی آنکه نام سرایندگانشان را ذکر کرده باشد. بخش دوم کتاب، منشئات و ترسلات، شامل چهارصد و هفتاد و نه بخش است که مؤلف آنها را بیشتر از لحاظ ارائه نمونه در طرز نگارش منشئات، از نویسندگان دیوانی و محضری و شرعی و عرفی برگرفته. تصور بر این می رود که کاتب جامع این بخش باشد. این نوشته ها به انشاء سی و چند تن است، و اسامی اشهر و اهم آنها به ترتیب الفبایی چنین است: امام الدین قاضی، تاج الدین طرقی، جمال الدین مسعود خجندی، حمیدالدین بلخی، رشیدالدین وطواط، رفیع الدین لبنانی، رکن الدین خویی (قاضی خوی)، رکن الدین صاعد خجندی، سراج الدین قزوینی، شرف الدین (قاضی)، شرف الدین بن بندار، شمس الدین بزغش، شهاب الدین کوشیدی، صدرالدین عبداللطیف خجندی، ضیاء الدین بن ناجیه، ظهیرالدین بسطامی، ظهیرالدین کرجی مستوفی (مذکور در تاریخ الوزراء قمی)، عثمان بن بزغش (شاید پسر شمس الدین بزغش باشد)، عزالدین تمیم بن ناجیه، عضدالدین بن کمال، عمادالدین (رئیس خوی)، عمادالدین بن شرف، عمادالدین بن عبدالرحیم، فخرالدین محمد قسام (مذکور در تاریخ الوزراء قمی)، قوام الدین بن کمال الاسلام (شاید خجندی)، کریم الدین طوسی، کمال الاسلام خجندی، کمال الدین کوشیدی، مجدالدین عمر بن حسن، معین الدین مسعود ماشاده، مؤیدالدین محمد قزوینی، نجم الدین ابوالمعمر، نظام الدین بروجردی. بخش سوم این کتاب، داستان پیل و چکاو و مقدمه علی بن شاه است که در بعضی از نسخه های متأخر کلیله و دمنه آمده است. این کتاب را خانم مریم میرشمسی نیز، به راهنمایی دکتر محمدرضا شفیعی کدکنی به عنوان پایان نامه دوره فوق لیسانس دانشکده ادبیات تهران، تصحیح کرده اند. فهرست های ارزشمند این کتاب محصول پژوهش ایشان است. نسخه این کتاب به تاریخ 693 هجری کتابت شده است

برگهایی از تاریخ

ولادت حضرت رسول اکرم (ص)به روایت اهل سنت-آغاز هفته وحدت

تشکیل شورای انقلاب به فرمان حضرت امام خمینی(ره) (۱۳۵۷ه.ش)

برگهایی از تاریخ

شهادت حضرت امام حسن عسکری(ع)

شهادت میرزا تقی خان امیرکبیر(1230)

برگی از تاریخ

قیام خونین مردم قم(56)

برگی از تاریخ

هجرت حضرت رسول اکرم (ص)از مکه به مدینه

هجرت حضرت رسول اکرم(ص)از مکه به مدینه 

شهادت حضرت امام رضا(ع)

آغاز سال ۲۰۱۴میلادی

برگهایی از تاریخ

رحلت حضرت رسول اکرم(ص)

شهادت حضرت امام حسن مجتبی(ع)

روز وقف

روز بصیرت ومیثاق امت با ولایت

اعمی ما

به نام حضرت دوست

که هرچه داریم از اوست

استادحکیم ابونصرعبد العزیزبن منصور(حکیم عسجدی)متوفی بعد از ۴۳۲هجری گوید:

مرگ به پیری وجوا نیستی   پس بمُردی وجوان نیستی.

   گفت آورده اند؛در شهر طرقرود پیر پسری بود اعمی ونادار که در نونهالی، از اعیان روشندل ویتیم گشته،لیالی با والده اش همی خسبید وایام در برزن های محلات علیا وقاضی وهانی وگاراژ این بلده، تفرج همی کرد؛ بااهالی این دیار  خاصه جوانان وطفلان خوش بود وایضا مردم با او؛

 اهالی را باچشم دل خویش  وصوت ایشان می شناخت ؛ باچشمی قفل ، دلی فرح، لسانی مقر ،ذکاوتی وافر وخرقه هایی برهم پو  شیده ،با گویش طرقی این کلام فراوان برلسانش جاری بود که:"کایا خوشه؟ اوهون که دل خوشه!" 

آن روشن ضمیر که خُلقش مسمای اسمش نبود،کوی باغشوره وبند را خوش نداشت ودر هنگامه سخن در این مقال،زمزمه اش این بودکه:

"بندخونیه و رَزَه شوره رهش  کجه!"

   گویند:هنگامه پسین که کالسکه سفر(اتوخراسان)خسته ونالان ازگدار طرق ،صدای آشنای خود را به سمع اهالی می رساند ومنتظران مسافر وکودکان ماشین کمتر دیده! (که به انتظار نشسته بودند)،سراسیمه ازمحلات طرق آن زمان؛ چون علیا وسفلی، هانی وقاضی،خویش را برای زیارت ازسفر برگشتگان به درب گاراژ می رساندند؛مرد قصه ما نیز دوان دوان وعصا زنان به امیدهایی راهی مقصد می شد. 

مخلص کلام اینکه ؛هرگاه راهبر این کاروان ترک مردی "رضا"نام بود،نشاط اعمای ما دوچندان می شد،چراکه این شوفر با مرد قصه ی ما سر وسری قریب وغریب داشت؛مضافا آنکه رضا خان با صدقه ونوازش ،رضایت وی را کسب و او با مزاح های ساده و نجوا گونه اش ،قهقهه مستانه آن دو را در پی داشت و خستگی  طاقت فرسای وطولانی  طُرق طهران تا طَرق وقریب طرق تا طار وکشه وبلعکس رااز تن تنومندآن ترک به در می کرد و...

گویند در اواخر عمر به دور از منظر چشمان منتظر وکودکان طرقی که باصدای آن اعمای عزیز انسی دیرینه داشتند ؛ (وشاید شب هنگام)، جبرا این پاره تن زلال طرق را از آن جدا و به اسبهان مهاجرت دادند و او در غربت وتنهایی دیر زمانی در آن دیار روز وشب (که برایش یکی بود) را مظلومانه گذراند وآخر الامر به سوی آفریدگار و دیار ابد سفر کرد وقلبهای کودکان وجوانان طرقی را باخاطراتش تنها گذاشت.

روحش بامعبودش شاد که هماره می گفت:کایا خوشه اوهون که دل خوشه... .

ولادت حضرت عیسی مسیح(ع)

arbaeen -e-hosseini