جمعيت طرقرود

باسمه تعالی

راجع به "جمعیت" طرقرود ومناطق اطراف آن، دركتاب لغت نامه ۱۵ جلدی دهخدا(مولف:علامه علي اكبر دهخدا-ناشر:موسسه انتشارات وچاپ دانشگاه تهران ،چاپ دوم از دوره جدید ،سال۱۳۷۷)،که غالبا برگرفته از کتاب: فرهنگ جغرافیایی ایران، ج۳ ،است؛ می خوانیم:

۱-طَرق=۴۴۳۰نفر-----------طَرق رود=۱۴۰۰۰نفر

۲-باد  =۴۲۵۰نفر------------باد رود   =۸۴۰۰نفر

۳-نطنز=۴۰۰۰نفر------------نطنز(بخش)۴۴۰۰۰نفر

۴-خالد آباد=۲۸۰۰نفر

۵-اَبیانه =۲۰۰۰نفر

۶-چیمه =۱۲۰۰نفر----------چیمه رود=۴۴۰۰نفر

۷-بَرز   =۹۲۰نفر -------------برز رود =۵۴۰۰نفر

۸-طامه =۱۱۰۰نفر

۹-نیه =۶۷۰نفر

۱۰-کِشه=۱۲۰نفر

ضمنا جالب توجه است که در این کتابها درمورد جمعيت شهر ها ومناطق معروف واطراف آمده است:

تهران=۲۸۰۳۱۳۰

اصفهان=۲۱۰۰۰۰

کاشان=۵۴۶۶۰

زواره=۵۴۰۰

دلیجان=۵۰۰۰

ورامین=۴۵۲۲

قمصر=۴۰۰۰

نیاسر=۳۲۰۰

مورچه خورت=۲۶۲۸

میمه=۲۳۰۰

کلهرود=۱۷۳۰

...

ضرب المثلی طرقی(طرقرود)

به نام او

ضرب المثل گونه ای بعضا در طرق به کار می رود که بیشتر جنبه شوخی با مخاطب دارد:

"دُووم اُو خَندِه"

معناي تحت اللفظي فارسي=روي آب بخندي

مفهوم ساده فارسي=بميري(به شوخي!)

كاربرد=در مورد دختر بچه هاي شيرين وبا نمك ، بيشتر اين عبارت استفاده مي شود .با اين توضيح كه هنگام مواجهه با اين قبيل كودكان مليح وخندان ؛مادر ،نزديكان وگاهي پدر ،به نيت شوخي وعلاقه! به كودكي كه شايد توان درك عبارت مزبور را هم نداشته باشد ،مي گويند:دووم او خنده (بميري)؛

علت آن است كه؛خنديدن روي آب، يعني هنگام شستن (خداي ناكرده پس از مرگ) ،كه كودك  روي آب قرار مي گيرد ،در آن هنگام بخندد... .

 وبا مفهومي ديگر :گوينده بر اثر شدت علاقه به خرد سال ،با گفتن اين جمله مي خواهد بگويد كه :كودكم ،من تحمل حلاوت وشيرن سخني وبا نمكي تورا ندارم!

در هر حال نوعي ايهام در اين عبارت ديده مي شود.